Μάναρι Αρκαδίας – Μετά τις Ανεμογεννήτριες η θλίψη

Της Ελένης Παπαδοπούλου – Έπαθλο- τεύχος Νο. 64 Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2008

Όταν το Σεπτέμβρη του 2006 παρουσιάζαμε την εκπληκτική γέφυρα του Μάναρι με αφορμή την ανακήρυξή του ως διατηρητέου μνημείου, οι μπουλντόζες και τα βαριά μηχανήματα για την κατασκευή των πρώτων αιολικών Σταθμών στην περιοχή είχαν ήδη ξεκινήσει το ολέθριο έργο τους… Στη χώρα της παρανομίας, της αυθαιρεσίας, των εργολάβων και της απουσίας ελέγχων από τις υπηρεσίες, είναι να μην ξεκινήσει μια τέτοια κατασκευή… Μετά, μεγαλώνει, πολλαπλασιάζεται και σαρώνει αλόγιστα μέχρι τελικής άλωσης και αλλοίωσης του τοπίου. Ο κος Παναγιώτης Σιαμπέκος, Πρόεδρος του Συνδέσμου Μαναριωτών Αττικής που πρωταγωνίστησε στη μάχη για την ανάδειξη του μοναδικού αυτού μνημείου, είχε ήδη τότε επιδοθεί σε ενέργειες προστασίας του από τις κολώνες και τα καλώδια της ΔΕΗ που τοποθετήθηκαν παράλογα σε άμεση επαφή με τη Γέφυρα, πληγώνοντας έτσι την εικόνα του και τον περιβάλλοντα φυσικό χώρο. Δύο χρόνια μετά, το άλλοτε γραφικό Μάναρι και ο ειδυλλιακός περίγυρος του μνημείου, ζώστηκαν κυριολεκτικά από το δίκτυο της ΔΕΗ και τους αιολικούς σταθμούς.

Ο δήμος Βαλτετσίου στον οποίο ανήκει το Μάναρι χτυπήθηκε αλύπητα από την πύρινη λαίλαπα του περσινού καλοκαιριού. Το συγκεκριμένο χωριό και η Γέφυρα γλίτωσαν απ’ τη φωτιά… Όχι, όμως, και από τα «δόντια» των αιολικών επενδύσεων… Για άλλη μια φορά, λοιπόν, πολίτες αυτής της χώρας αναγκάζονται να καταφύγουν σε καταγγελίες, διαμαρτυρίες και γραφειοκρατικές ταλαιπωρίες προκειμένου να διαφυλάξουν οι ίδιοι αυτό που οι φορείς της πολιτείας υποχρεούνται… Έτσι, πριν από μερικές εβδομάδες οι κάτοικοι του Μάναρι έστειλαν στον Υπουργό Ανάπτυξης κ. Χρ. Φώλια διαμαρτυρία για την αφόρητη κατάσταση που επικρατεί μετά την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων και αίτηση για την αποτροπή των σχεδιαζόμενων νέων αιολικών σταθμών. Την αίτηση-διαμαρτυρία υπογράφουν περισσότεροι από 100 κάτοικοι της περιοχής και έχει ως εξής: